نظرات بیان شده در این وبلاگ مربوط به وبلاگ نویسان است و لزوماً نظرات Intuit نیست. وبلاگ نویس شخص ثالث ممکن است برای زمان و خدمات خود غرامت دریافت کرده باشد. برای خواندن افشای کامل در مورد وبلاگ نویسان شخص ثالث اینجا را کلیک کنید. این وبلاگ مشاوره حقوقی، مالی، حسابداری یا مالیاتی ارائه نمی دهد. محتوای این وبلاگ "همانطور که هست" است و هیچ ضمانتی ندارد. Intuit صحت، قابلیت اطمینان و کامل بودن محتوای این وبلاگ را تضمین یا تضمین نمی کند. پس از 20 روز، نظرات روی پست ها بسته می شود. Intuit ممکن است، اما هیچ تعهدی به نظارت بر نظرات ندارد. نظراتی که شامل فحاشی یا توهین آمیز باشد ارسال نخواهد شد. برای خواندن شرایط کامل خدمات اینجا را کلیک کنید.
بیشتر پس انداز کنید، هوشمندانه تر خرج کنید و پول خود را بیشتر کنید
قدرت‌های بزرگ اقتصادی جهان همگی از رکود اقتصادی رنج می‌برند، اما حتی بدبین‌ترین قیامت هم مطمئن است که ما خود را از این آشفتگی در نهایت نجات خواهیم داد. به ندرت مواردی وجود دارد که کل اقتصادها تا حدی مختل شوند - معمولاً در نتیجه تورم افسارگسیخته یا تورم شدید - که یک شکل کل ارز کنار گذاشته شود، اصلاح شود یا جایگزین شود. اما این اتفاق می افتد. همواره مسائل خارجی (نظامی، سیاسی، و غیره) در بازی وجود دارد که منجر به چیزی می شود که به طور کلی می توان به «شکست یک ارز» اشاره کرد، و هر موقعیتی منحصر به فرد است. در زیر لیستی از 9 نمونه قابل توجه وجود دارد که در آنها ارزها چنان کاهش یافتند که در نهایت جایگزین شدند:
جمهوری آلمان وایمر 1922-1923
در پایان سال 1922 آلمان دریافت که دیگر قادر به پرداخت غرامت جنگی که در معاهده ورسای تعیین شده بود، نیست. ارتش فرانسه و بلژیک با اشغال مولدترین و صنعتی ترین مناطق آلمان پاسخ دادند. سپس صنعتگران آلمانی دستور اعتصاب کارگران را صادر کردند که فشار بیشتری را بر اقتصاد ضعیف وارد کرد. دولت آلمان با چاپ ارز بدون پشتوانه که به منظور پرداخت مزایای کارگران و همچنین بدهی بین المللی معوق خود با این وضعیت مقابله کرد. عرضه و تقاضا به دنبال داشت: پول زیادی به گردش در آمد و پول به زودی بی ارزش تلقی شد. در سال 1922، بزرگترین نماد پاپییرمارک 50000 بود. یک سال بعد 100 تریلیون شد. این بدان معنی است که تا دسامبر 1923، نرخ مبادله با دلار آمریکا 4. 2 تریلیون به 1 بود. تخمین زده می شود که تا نوامبر 1923، نرخ تورم سالانه 325, 000, 000 درصد در نظر گرفته شد. این بدان معناست که قیمت تمام شده کالا تقریباً هر دو روز یکبار افزایش می یابد. در نتیجه، Rentenmark با نرخ 1 تا 1 تریلیون Papiermark معرفی شد. پرداخت غرامت در نهایت ادامه یافت و فرانسه و بلژیک موافقت کردند که کشور را ترک کنند.
مجارستان 1945-1946
افسردگی بزرگ ، فشار اولیه را بر روی پنگو اتریش قرار داد ، که در ابتدا با قدرت بسیار زیادی به عنوان جایگزینی به کرونا اتریش-مجارستان در سال 1926 ، براساس پیمان ورسای معرفی شد. در مرحله بعد ، تأثیرات مرتبط با جنگ جهانی دوم مسیر خود را طی می کند. در سال 1944 ، بالاترین فرقه پنگو مجارستانی ، 1000 نت بود. یک سال بعد 10،000،000 بود. و تا اواسط سال 1946 ، 100،000،000،000،000،000 بود. با درک اینکه این نوع از افزایش بیش از حد و افزایش فرقه پایدار نبود - و بعد از 20 سال کوتاه - پنگو جایگزین Forint شد. تصاویر معروف از این رویداد وجود دارد که شامل جارو برقی های خیابانی است که دریای پنگو را تمیز می کند که مجارستانی ها با اشتیاق دور افتاده اند. در زمان این جایگزینی ، Pengo to Forint Exchange ، چهارصد اکتبر (که 29 صفر است) به یک بود. همان Forint برای 11. 74 تا 1USD مبادله می شود. از آن زمان تورم با نرخ بسیار کمتری ادامه دارد و مبادله فعلی تقریباً 195. 2 برای 1 دلار ارزش دارد. تخمین زده می شود که در زمان تعویض ، ارزش تمام ارز مجارستان در گردش برابر با کمتر از یک هزارم دلار یک دلار آمریکا بود!
شیلی 1971-1981
اندکی پس از صعود به دفتر رئیس جمهور ، رئیس جمهور سوسیالیست ، سالوادور آلند ، تصمیم گرفت که بسیاری از صنایع پیشرو شیلی ملی شوند. این دولت با توجه به مشکلات مدیریتی (با نظارت بر بوروکرات های نظارت بر بازار) به زودی خونریزی پول را آغاز کرد و به منظور یارانه این ضرر ، بانک مرکزی شیلی شروع به چاپ ارز بدون عقب با نرخ هشدار دهنده کرد. این منجر به تورم 600 ٪ تا پایان سال 1972 شد. سرانجام تورم تا پایان سال 1973 به 1200 ٪ افزایش یافت. این همان سال بود که کودتای تحت حمایت ایالات متحده آگوستو پینوشه را کنترل کرد و رژیم نظامی پوپولیستی خود را نصب کرد. اندکی پس از آن ، در سال 1985 ، Escudo (1960-1975) توسط پزو جدید با نرخ 1000 به 1 جایگزین شد. به جز یک افسردگی جزئی در سال 1981 ، اقتصاد شیلی بهبود یافت ، بیشتر به دلیل تصمیم دولت برای فروش تازه به فروششرکتهای دولتی را به دست آوردند. با این حال ، بقیه دوره تصدی پینوشه در شیلی کاملاً یک داستان دیگر است.
آرژانتین 1975-1992
پس از نرخ‌های رشد سالانه بی‌سابقه و مازاد تجاری بی‌سابقه، وحشت و ناآرامی سیاسی بین تروتسکیست‌های آرژانتینی و وفاداران پرون در پی بحران نفتی سال 1973 رخ داد. در سال 1975، زمانی که رکود شدید اجتناب ناپذیر به نظر می رسید، درگیری به اوج خود رسید. سپس دولت آرژانتین با امتناع از استقراض به منظور پوشش کسری بودجه و تجاری خود، وضعیت را تشدید کرد. در سال 1975، بزرگترین پول پزو آرژانتین 1000 بود. یک سال بعد اسکناس 5000 معرفی شد. در مارس 1976، یک کودتای خشونت‌آمیز توسط رهبران نظامی کشور انجام شد که وعده ایجاد ثبات در منطقه را دادند. در سال 79 یک اسکناس 10000 پزو وجود داشت و تا سال 1981 بانک مرکزی آرژانتین اسکناس 1000000 پزو را معرفی کرد. اقتصاد این کشور کاهش یافت و وضعیت را بیشتر بدتر کرد - در بین سالهای 1981 و 1982، تولید ناخالص داخلی آرژانتین 12 درصد کاهش یافت، بدترین کاهش یک ساله از زمان رکود بزرگ. هنگامی که ارز در سال 1983 اصلاح شد، 1 پزو آرژانتینی با 10000 پزو "قدیمی" مبادله شد. سپس در سال 1985، "Austral" معرفی شد که جایگزین پزو آرژانتینی با نرخ 1 به 10000 شد و بار دیگر، در سال 1992، پزو جدید این بار با 1 به 10000 جایگزین استرالیا شد. این نتیجه نهایی این تجربه - که در بسیاری از محافل به عنوان "راهپیمایی صفرها" شناخته می شود - برابر با 1 پزو جدید برابر با 100, 000, 000, 000 پزو قبل از 83 است.
پرو 1988-1991
در طول دهه 1980، پرو، مانند بسیاری از کشورهای آمریکای لاتین، تعدادی از سیاست های آزادسازی تجاری را معرفی کرد. در همان زمان، دولت هزینه‌های عمومی را افزایش داد، شرکت‌ها را خصوصی کرد و از تامین بدهی‌های خارجی کشور غفلت کرد. در نتیجه، در پایان دهه 1990، اقتصاد کوچک پرو – که زمانی مسیری فریبنده برای سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بود – نه تنها با رشد اقتصادی منفی مواجه بود، بلکه کسری‌های بودجه از همه نوع و همچنین تورم فوق‌العاده را تجربه می‌کرد. در حالی که تورم فوق العاده آشکار شد، دولت پرو در سال 1985 سول "قدیمی" پرو را با اینتی با نرخ 1000 به 1 جایگزین کرد. بزرگترین واحد پول جدید، اسکناس 1000 بود. طی دو سال تورم ماهانه در شهریور 1367 به میزان 132 درصد و بعداً تا شهریور 90 به 400 درصد افزایش می‌یابد. به منظور تسهیل در افزایش قیمت‌های جدید کالاها و خدمات، اسکناس‌های جدیدی مانند اسکناس 10،000،000 اینتی معرفی شد. 1991. دوباره، دولت پرو دوباره تصمیم گرفت که ارز را جایگزین کند، این بار با نووو سول، با نرخ 1, 000, 000, 000 به 1. نتیجه ارزی بود که یک میلیارد برابر ارزش شش سال قبل بود.
آنگولا 1991 - 1999
داستان آنگولا داستان تاسف باری است، و در حالی که امروز یکی از سریع ترین اقتصادهای در حال رشد در جهان است، این کشور از سال 1975 تا 2002 درگیر جنگ داخلی بود. این درگیری فشار زیادی بر اقتصاد این کشور و همچنین پول آن وارد کرد.، کوانزا. در سال 1991، بزرگترین اسکناس 50000 کوانزا بود. تا سال 94 اسکناس 500000 وجود داشت. در سال 1995، کوانزا اصلاح شده (Kwanza reajustado) برای 1000 کوانزا معرفی شد. واحد پول جدید نیز 500000 واحد بود. هنگامی که کشور در سال 1999 واحد پول خود را دوباره تغییر داد، کوانزای جدید معرفی شد که با 1000000 reajustados مبادله شد. در این زمان، ارز جدید برابر با یک میلیارد کوانزاهای قبل از 91 بود.
یوگسلاوی 1992-1995
بین سالهای 1988 و 1989 ، بزرگترین فرقه یوگسلاوی دینار از 50،000 به 2،000،000 یادداشت تغییر یافت. دینار جدید در سال 1992 جایگزین دینار شد و با نرخ 1 تا 10 و بالاترین فرقه 50،000 نفر بود. تا سال 1993 ، این 10،000،000،000 بود. در پاسخ به این تورم شدید ، دولت به سادگی شش صفر را حذف کرد ، به این معنی که دینار "جدیدتر" جایگزین "دینار قدیمی" با نرخ 1 تا 1،000،000 شد. در سال بعد ، این ارز دوباره جایگزین شد ، این بار با نرخ 1 تا 1،000،000،000!تا ژانویه 1995 ، قیمت ها در دو سال یک چهار درصد درصد افزایش یافته بود و در نتیجه ، علامت آلمان به ارز فیات کشور تبدیل شد. تخمین زده می شود که در طول اوج بیش از حد (دسامبر 1994) ، تورم با سرعت 100 ٪ در روز افزایش می یابد. در حقیقت بسیاری از یوگسلاوی ها در این مدت به دنبال پرداخت هزینه های خود برای پرداخت صورتحساب خود برای هرچه بیشتر بودند ، زیرا چند هفته مبلغ بدهی نسبتاً ارزان به نظر می رسد!
بلاروس 1994-2002
اندکی پس از جنگ سرد ، بسیاری از کشورهای تازه مستقل از بلوک شرقی شروع به تجربه دردهای نوسان ارز و حرکت به سمت اقتصاد مبتنی بر بازار کردند. در زمان استقلال ، بلاروس اقتصاد نسبتاً توسعه یافته ای داشت و شهروندان این سطح زندگی را در بین بالاترین اروپای شرقی تجربه کردند. در سال 1993 ، بزرگترین فرقه یادداشت بلروسیایی در گردش ، 5000 روبل بود. تا پایان دهه ، این به 5،000،000 یادداشت افزایش یافته بود. در تلاش برای جابجایی این موضوع ، دولت جایگزین روبل جدید با نرخ ارز 1 تا 1000 روبل "قدیمی" شد. در حال حاضر ، بالاترین فرقه 100000 نت است که برابر با 100،000،000 روبل 1993 است. بسیاری از افراد نرخ بالای تورم را به رهبری لوكاشنكو كه از سال 1994 در آن حضور داشته است ، اعتبار می دهند. امروز 80 ٪ از صنایع این كشور هنوز ملی شده اند.
زیمبابوه 2000-2009
هنگامی که زیمبابوه در سال 1980 به یک کشور مستقل آفریقا تبدیل شد ، دلار زیمبابوه در واقع بالاتر از دلار آمریکا بود ، با نرخ 1 تا 1. 25. از طریق مجموعه ای از تشنج های زمینی مبتنی بر مسابقه و چاپ پولی ، دلار زیمبابوه تا اوایل قرن بیست و یکم شروع به تجربه تورم شایع کرد. تا سال 2004 ، تورم قبل از رفتن به زیر رقم های سه گانه در سال 2005 ، به مدت زمان بالا 624 ٪ رسید و سپس در سال 2006 به 1730 ٪ افزایش یافت. در آگوست 2006 ، این ارز با یک دلار جدید زیمبابوه جایگزین شداز 1 تا 1000. تا اواسط سال 2007 ، تورم به افزایش سالانه 11000 ٪ رسید. تا ماه مه 2008 ، 100 میلیون و 250 میلیون دلار جدید زیمبابوه (ZWD) یادداشت های فرقه ای منتشر شد و کمتر از دو هفته بعد ، 500 میلیون یادداشت ZWD معرفی شد (با ارزش حدود 2. 50 دلار). سپس کمتر از یک هفته بعد ، یادداشت های 5 B ، 25 B و 50 B ZWD معرفی شد و بعداً در ماه ژوئیه یک فرقه 100 B معرفی شد. در آگوست 2008 ، دولت ده صفر را از ارز حذف کرد و 10 میلیارد ZWD با 1 ZWD جدید برابر شد و نرخ تورم سالانه حدود 500 کوئینتیون (18 صفر) درصد ، با نرخ ماهانه 13 میلیارد درصد.
بیشتر پس انداز کنید، هوشمندانه تر خرج کنید و پول خود را بیشتر کنید
