در طول چند سال گذشته چین به طور پیوسته به سمت رنمینبی دیجیتال پیشرفت کرده است و اکنون به نظر می رسد که اولین اقتصاد بزرگ برای راه اندازی یک ارز دیجیتال رسمی بانک مرکزی باشد. با این حال واقعیت پیچیده تر از این است زیرا پروژه ارز دیجیتال چین با چالش های مختلفی در داخل و خارج از کشور مواجه است. اگرچه دولت چین در تحقیقات ارزهای دیجیتال از هر اقتصاد بزرگ دیگری جلوتر است اما این چالش های اقتصادی و سیاسی به این معنی است که پس از نزدیک به یک دهه توسعه و چندین سال تست بومی سازی هنوز تاریخ مشخصی برای راه اندازی کامل رنمینبی دیجیتال چین (همچنین به عنوان یوان دیجیتال یا یوان الکترونیکی شناخته می شود) وجود ندارد.
چین از سال 2014 در حال بررسی یک ارز دیجیتال بالقوه است اگرچه اولین تست واقعی سیستم الکترونیکی تا سال 2020 با شروع محاکمه اولیه در شنژن, سوژو, چنگدو, و شیونگان بود. این تست ها در سال 2021 به استان هاینان شانگهای و تعدادی از شهرهای دیگر گسترش یافت. از مارس 2022 توسعه بیشتر برای سایر شهرهای بزرگ چین و هنگ کنگ برنامه ریزی شده است و همچنین احتمالا در بازی های پاییز 2022 منتشر می شود. در سال 2022 نیز شاهد برگزاری محاکمه بسیار مورد انتظار ای-ینی در بازی های المپیک زمستانی 2022 بودیم – اولین محاکمه ای که شامل بازدیدکنندگان خارجی می شد.
در حالی که یک جدول زمانی برای راه اندازی نهایی رنمینبی دیجیتال نامشخص است, اهداف چین در ایجاد یک بسیار واضح تر. در سال 2021 چین به تعدادی از کشورهای دیگر در بررسی امکان استفاده از ارزهای دیجیتال برای معاملات مرزی پیوست و تصمیمی مطابق با هدف بلند مدت پکن برای افزایش استفاده نسبتا کم یوان در خارج از بازار داخلی چین بود. در حدود 3 درصد از پرداخت های بین المللی رنمینبی دور است 4 محل هفتم به ایالات متحده. دلار (نزدیک به 40 درصد) و یورو (بیش از 35 درصد) در مقایسه با سهم 2 دلار چین از تولید ناخالص داخلی جهانی (17.9 درصد به ایالات متحده' 24.4 درصد). در این میان دولت چین از دیرباز بر قصد خود مبنی بر محدود کردن قدرت و سهم بازار بانکهای تجاری و شرکتهای پرداخت دیجیتال که مستقل از دولت به ویژه علیپی (متعلق به علی بابا) و ویچت پی (متعلق به تنسنت) فعالیت میکنند clear صریح بوده است. برخی از ناظران اشاره کرده اند که یک ارز دیجیتال متمرکز به پکن اجازه می دهد تا معاملات فردی و بخش قدرتمند فناوری مالی خصوصی چین را از نزدیک تماشا کند.
اگرچه چین در حال حاضر بازار و زیرساخت پرداخت دیجیتال قابل توجهی دارد اما یوان دیجیتال تاکنون در ورود به این بازار مشکل داشته است. بازار خدمات پرداخت دیجیتال بخش خصوصی در چین بسیار محبوب است اما تقریبا به طور کامل متعلق به علی پی (بیش از 50 درصد سهم بازار) و Pay ویچت پی (تقریبا 40 درصد سهم بازار) است که هر کدام بیش از یک میلیارد کاربر دارند. سیستم الکترونیکی از نظر ظرفیت و مقیاس پذیری هنوز از نظر تکنولوژیکی نسبت به این گزینه ها پایین تر است. یوان الکترونیکی از 10000 تراکنش در ثانیه تا 300000 تراکنش پیش بینی شده در مقایسه با بیش از 500000 تراکنش برای علی پی در اوج سال 2019 متغیر است. همچنین تعدادی از سوالات فنی را مطرح می کند از جمله اینکه دقیقا چه کسی در قبال ادعاهای الکترونیکی یونی خواهد بود و اینکه چگونه اشخاص غیر از بانک های بزرگ تجاری قادر به مشارکت در این سیستم خواهند بود و صندوق الکترونیکی را در موقعیتی قرار می دهد که دارای جنبه های منفی بیشتری نسبت به رقبای خود و موارد بالا است.
در واقع مشکل اصلی رنمینبی دیجیتال در وهله اول در تشویق استفاده از دیجیتال نهفته است. بر روی کاغذ بیش از 261 میلیون کیف پول الکترونیکی وجود دارد که افزایش قابل توجهی در تعداد کاربران دارد. با این حال بازرسی دقیق تر نشان می دهد که اکثر این کیف پول ها عملا خالی هستند و به احتمال زیاد در استفاده فعال نیستند و میانگین تعادل برای کیف پول های فردی 3 یوان (کمتر از 0.50 دلار) است. بازخورد از چند سال گذشته از محاکمات علاقه کمی به کاربر به طور متوسط در تعویض به سیستم الکترونیکی یوان نشان داد که جایگزین های توسعه یافته تر و راحت در حال حاضر وجود داشته باشد. ادراک عمومی این است که صندوق بین المللی پول هیچ دلیلی برای تغییر به دلیل مواردی از عدم تحصیلات در استفاده تا نگرانی در مورد حریم خصوصی تا کیفیت پایین محصولات دولتی ندارد. برخی از تحلیلگران حدس می زنند که صندوق الکترونیکی بدون دخالت قابل توجه دولت تا حد استفاده اجباری قادر به پیشی گرفتن از گزینه های بخش خصوصی نخواهد بود.
اگر سازمان تجارت الکترونیک به سختی بتواند خود را در خانه تثبیت کند با شانسهای بسیار تندتری در سیستم مالی جهانی مواجه خواهد شد. بسیاری از رزروهای برگزار شده توسط کاربران چینی در ناظران بین المللی منعکس و بزرگ شده است. به ویژه کشورهای غربی بعید است که به راحتی از سیستمی استفاده کنند که به چین اجازه دهد اطلاعات بلادرنگ در مورد اقتصادهای خود کسب کند یا می تواند برای تضعیف تحریم های ایالات متحده و اروپا مورد استفاده قرار گیرد.
به نظر می رسد این نگرانی ها در واقعیت در دادگاه المپیک زمستانی 2022 ای-ینی مطرح شده است که نسبتا موفق بود اما با تبلیغات ضعیفی روبرو بود. در حالی که بازی های المپیک 2022 اولین بار بود که سیستم الکترونیکی در دسترس بازدیدکنندگان خارجی بود اکثر شرکت کنندگان غیر چینی گزارش دادند که ترجیح می دهند از ویزا استفاده کنند که حامی رسمی المپیک و تنها پلت فرم پرداخت دیجیتال بخش خصوصی موجود در بازی ها است. بسیاری از حاضران اصلا نام یوان دیجیتال را نشنیده بودند. با توجه به مو چانگچون, مدیر بانک خلق موسسه تحقیقات ارز دیجیتال چین, کیف پول دیجیتال یوان استفاده تقریبا به طور انحصاری در میان بازدید کنندگان چینی دیدم در حالی که بازدید کنندگان خارجی استفاده می شود یا ویزا و یا پول نقد فیزیکی. در حالی که 2022 بازی های المپیک ثابت کرد که مصرف کنندگان چینی می تواند و استفاده از یوان دیجیتال اگر هیچ جایگزین وجود داشته است, شکست خود را برای پیدا کردن جای پا در میان مصرف کنندگان خارجی به نظر می رسد منعکس کننده نسبی عدم استفاده از هر دو دیجیتال و معمولی یوان در خارج از چین. و اگر چین نتواند اعتماد بینالمللی به نظام سیاسی و نهادهای خود را تقویت کند احتمالا به همین شکل باقی خواهد ماند.
در خارج از چین هم برنامه الکترونیکی و هم برنامه سی بی دی سی به طور کلی علاقه گسترده دولت های بزرگ را به خود جلب کرده است. وزیر جدید امنیت اقتصادی ژاپن اظهار داشت که پیشرفت نسبتا کند ژاپن در سی بی دی سی می تواند یک خطر امنیت ملی باشد. اتحادیه اروپا از گزارش احتمال پروژه یورو دیجیتال به شروع پروژه تنها در 9 ماه رسید. در ایالات متحده. هر دو رییس فدرال رزرو جروم پاول و وزیر خزانه داری جانت یلن از حمایت دولت برای تحقیق در مورد دلار دیجیتال خبر داده اند در حالی که پرزیدنت بایدن دستور تحقیق در مورد یوان دیجیتال و دلار دیجیتال بالقوه را صادر کرده است. هنوز مشخص نیست که سی بی دی سی های این کشورهای دیگر چه شکلی می توانند داشته باشند.
در حالی که پکن طی چند سال گذشته پیشرفت قابل توجهی در توسعه رنمینبی دیجیتال داشته است اما هنوز با چالش های قابل توجهی برای جلوگیری از استفاده گسترده مواجه است. سوال این است که چگونه دولت چین به طور موثر این چالش ها را هدایت خواهد کرد. در حالی که پکن ممکن است بتواند استفاده از یوان دیجیتال را در داخل مرزهای خود تشویق کند بدون تغییر قابل توجهی در سیستم سیاسی چین یا ادراک بین المللی بعید است که فراتر از این گسترش یابد.
بنزمیلر یک کارورز تحقیقاتی سابق با برنامه اقتصاد در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی در واشنگتن دی سی است.
مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی یک موسسه خصوصی معاف از مالیات است که بر موضوعات سیاست عمومی بین المللی تمرکز دارد. تحقیقات خود را غیر حزبی و غیر اختصاصی است. سازمان ملل متحد مواضع سیاسی خاصی را اتخاذ نمی کند. بر این اساس, تمام دیدگاه ها, مواضع, و نتیجه گیری بیان شده در این نشریه باید درک شود به تنها کسانی که از نویسنده(بازدید کنندگان).
تماس با اچ اندرو شوارتز مدیر ارشد ارتباطات تلفن: 202.775.3242
تماس با پیج مونتفورت مدیر روابط رسانه ای, روابط خارجی تلفن: 202.775.3173
