حدس و گمان چیست؟

حدس و گمان کلمه می تواند چندین معنی داشته باشد ، اما وقتی در متن بازارهای مالی استفاده می شود ، معنای کاملاً واضحی دارد. در مورد بازارهای مالی و معاملات ، گمانه زنی ها عمل انجام تجارت یا معامله بازار است که هم پتانسیل سود قابل توجهی را دارد و هم احتمال ضرر شدید. در یک تجارت سوداگرانه مانند این ، معامله گر معتقد است که پتانسیل سود بیش از حد کافی برای جبران خطر ضرر است.

هر سرمایه گذار که مشغول تجارت سوداگرانه است ، احتمالاً مشتاق دیدن نوسانات سریع قیمت در دارایی خریداری شده یا فروخته شده است. در مورد حدس و گمان ، معامله گران می توانند افق زمانی طولانی تری داشته باشند ، اگرچه گمانه زنی های کوتاه مدت شایع تر است. در مورد گمانه زنی در مورد تغییرات نرخ ارز ما آن را حدس و گمان ارز می نامیم. این جایی است که ارز به این امید که ارزش آن را بدست آورد خریداری می شود و بعداً می تواند برای سود فروخته شود. این متفاوت از مبادله ارز ، با نام مستعار فارکس است که برای پرداخت برخی از واردات یا تأمین مالی سرمایه گذاری خارجی یا حقوق و دستمزد رخ می دهد.

اگر سرمایه گذاری سوداگرانه پتانسیل دستاوردهای قابل توجهی را نداشته باشد ، هیچ انگیزه ای برای مشارکت در گمانه زنی ها وجود نخواهد داشت. و گاهی اوقات دیدن تفاوت بین حدس و گمان و سرمایه گذاری اساسی دشوار است ، اگرچه مقایسه نسبت ریسک/پاداش ، میزان اهرم مورد استفاده و مدت زمان انتظار تجارت اغلب می تواند وضوح را فراهم کند.

حدس و گمان چگونه کار می کند؟

یک نمونه خوب از سردرگمی که هنگام در نظر گرفتن گمانه زنی ها در مقابل سرمایه گذاری رخ می دهد ، از دنیای املاک و مستغلات ناشی می شود ، جایی که ملک اغلب با هدف اجاره آن برای تولید درآمد خریداری می شود. در حالی که این امر به طور معمول به عنوان سرمایه گذاری تصور می شود ، هنگامی که آن را به افراط و تفریط خرید چندین ملک با حداقل پرداخت و قصد فروش سریع برای سود منتقل می کند ، مطمئناً این حدس و گمان محسوب می شود.

یکی از مزایای داشتن دلالان در بازار این است که آنها نقدینگی را به همراه می آورند و می توانند به محدود کردن گسترش پیشنهادات کمک کنند. در برخی از دارایی ها ، فروش کوتاه سوداگرانه ، صعودی بیش از حد را در معرض کنترل قرار می دهد و می تواند به جلوگیری از تشکیل حباب های قیمت در کلاس دارایی کمک کند. اشکال زیادی از گمانه زنی های بازار وجود دارد ، و تقریباً هر کلاس دارایی ، از سهام و اوراق قرضه گرفته تا ارزهای رمزنگاری شده و کالاها ، می توان برای حدس و گمان استفاده کرد.

سرمایه گذاری در مقابل حدس و گمان

معامله گران و سرمایه گذاران عادی هنگام باز کردن معاملات خود ، ریسک بازار محاسبه شده را می پذیرند و سعی می کنند از تغییرات قیمت در دارایی هایی که خریداری و می فروشند سود ببرند. تفاوت اصلی بین سرمایه گذاری آنها و آنچه به عنوان گمانه زنی شناخته می شود میزان ریسک انجام شده است. هر وقت پول برای چیزی صرف می شود با این انتظار که ارزش آن را افزایش دهد ، این سرمایه گذاری در نظر گرفته می شود. در این حالت ، معامله گر با احتمال خوب سرمایه گذاری در بازگرداندن سود ، ریسک محاسبه شده را در دست می گیرد.

با این حال ، اگر سرمایه گذاری نیز احتمال عدم موفقیت در این امر به گمانه زنی تبدیل شود. ممکن است هنوز هم احتمال موفقیت وجود داشته باشد و احتمالاً احتمال سود زیاد وجود دارد ، اما احتمال زیاد عدم موفقیت باعث می شود این حدس و گمان به جای سرمایه گذاری باشد. بنابراین ، تفاوت اساسی بین سرمایه گذاری و گمانه زنی میزان خطر در تجارت است. حدس و گمان بسیار پرخطر با قمار تفاوت چندانی دارد ، در حالی که سرمایه گذاری کم ریسک از اصول تجزیه و تحلیل بازار برای کنترل ریسک استفاده می کند.

داوری در مقابل حدس و گمان

سرمایه گذاران به طور مداوم بازار معاملات سودآور را اسکن می کنند زیرا این چیزی است که سرمایه گذاری و تجارت در مورد آن است. و در هر حالت معامله گر از استراتژی استفاده می کند که می دانند برای تولید سود کار خواهد کرد. این استراتژی اغلب برای توسعه زمان زیادی طول می کشد و فقط با تمرین و صبر بسیار زیاد همراه است. یکی از استراتژی هایی که اغلب در بازارها برای تولید سود استفاده می شود ، به عنوان داوری شناخته می شود. در مقایسه با حدس و گمان کاملاً متفاوت است.

استراتژی های داوری اغلب توسط صندوق های بزرگ و سرمایه گذاران نهادی استفاده می شود. این ترجیح داده می شود زیرا خطر قابل ملاحظه ای را کاهش می دهد. در اصل ، داوری تلاشی برای سودآوری از اختلاف قیمت همان دارایی در دو یا چند بازار متفاوت است. داوری دارایی را در یک بازار با قیمت پایین تر خریداری می کند و سپس آن را در بازار دوم برای سود کوچک می فروشد. از آنجا که این اختلاف قیمت به طور معمول کوچک و زودگذر است ، داوری برای سرمایه گذار فردی واقعاً مناسب نیست. از طرف دیگر گمانه زنی ها برای سرمایه گذار فردی بسیار مناسب است. حدس و گمان به سرمایه زیادی نیاز ندارد و تقریباً در هر بازار قابل انجام است. در حالی که محدودیت های داوری را محدود می کند ، سود را نیز محدود می کند. حدس و گمان شانس بیشتری برای ضرر دارد ، اما همچنین پتانسیل سود بیشتری دارد.

حدس و گمان و بازار فارکس

بازارهای معاملاتی فارکس تقریباً 6. 6 تریلیون دلار در روز تجارت می کنند و آنها را به نقدینگی ترین بازار در جهان تبدیل می کند. ارزها 24 ساعت شبانه روز معامله می شوند و قیمت ها می توانند به سرعت در این بازار جهانی الکترونیکی تغییر کنند. بازار فارکس تحت سلطه مؤسسات و صندوق های پرچین است و بسیاری از معاملات انجام شده برای انجام مشاغل خارج از کشور معاملات مناسبی برای خرید یا فروش ارزها هستند. گمانه زنی ها در بازارهای فارکس غالباً دشوار است که از حصار عادی تشخیص دهد ، جایی که یک شرکت برای محافظت در برابر حرکات بزرگ بازار ، ارز را خریداری یا به فروش می رساند.

به عنوان مثال ، ممکن است یک ارز به منظور محافظت در برابر حرکات قیمت در یک اوراق خارجی فروخته شود. در حالی که برخی ممکن است این پرچین را در نظر بگیرند ، در موارد دیگر ممکن است حدس و گمان نامیده شود اگر ارز درگیر کاملاً بی ثبات باشد. گفتن آنچه که تجارت ساده است و چه گمانه زنی در بازارهای فارکس است ، اغلب دشوار است.

حدس و گمان در بورس سهام

گمانه زنی ها همچنین می تواند اغلب در بازار سهام یافت شود. به عنوان نمونه ، بخش شاهدانه را در نظر بگیرید ، جایی که بسیاری از سهام در پاسخ به تغییر قوانین شانس بالایی دارند ، اما همچنین به شدت اهرم هستند و می توانند قبل از تصویب چنین قوانینی ورشکسته شوند. این سهام پتانسیل سود بسیار خوبی را نشان می دهد ، اما همچنین خطر ضررهای بزرگ است. با این وجود ، برخی از معامله گران مایل هستند که در مورد سهام حدس بزنند و آن را در یک شکار یا این احساس بخرند که همه چیز به خوبی ظاهر می شود.

معاملات سوداگرانه برخی از سرمایه گذاران را ثروتمند کرده است ، اما قطعاً مشکلات نیز وجود دارد. به عنوان مثال ، حدس و گمان می تواند در بخش هایی اتفاق بیفتد که قیمت ها بر انتظارات افزایش یافته باشد. با افزایش سرمایه گذاران بیشتر در تجارت ، حجم معاملات نیز افزایش می یابد و حباب شروع به شکل گیری می کند. این دقیقاً همان اتفاقی است که در اواخر دهه 1990 رخ داد که رونق Dotcom در حال وقوع بود. سرانجام حباب ظاهر شد و پس از سال 2001 بسیاری از دلالان از بین رفتند زیرا برخی از سهام به اندازه 90 ٪ یا بیشتر سقوط کردند و برخی دیگر کاملاً از بین رفتند.

انواع معامله گران سوداگرانه

انواع مختلفی از معامله گران سوداگرانه وجود دارد ، اما سه نوع معامله گر شناخته شده عبارتند از: Scalper ، Trader Day و Trader Swing.

پوسته پوسته شدن یک نوع حدس و گمان است که در آن معامله گر در کسب سودهای کوچک در افق های زمانی کوتاه متمرکز است. یک مقیاس دهنده می تواند ده ها معاملات را در یک روز واحد قرار دهد و از هر یک سود کوچک جمع کند. در حالی که بسیاری از معاملات سرمایه گذاری در نظر گرفته می شوند ، مواردی وجود دارد که خطرات بزرگتر برای یافتن سود بزرگتر پذیرفته می شوند ، و برخی از مقیاس ها را به نوعی حدس و گمان تبدیل می کند.

معاملات روز نیز نوعی گمانه زنی در نظر گرفته می شود. معامله گران روز شبیه به پوست سر هستند ، اما افق زمانی طولانی تری دارند. در جایی که ممکن است در طی چند دقیقه یک دارایی یکسان را خریداری و بفروشد ، معامله گران روز می توانند چندین ساعت را در یک تجارت بگذرانند. آنها قبل از پایان روز تجارت ، مواضع خود را می بندند و از آنجا که هیچ ریسک یک شبه ندارند ، اغلب می توانند خطرات بیشتری را در معاملات خود بپذیرند و آنها را بیشتر شبیه به دلالان می کند.

و سپس معامله گران نوسان وجود دارند که ممکن است برای چند روز تا چند هفته موقعیتی داشته باشند. این نوع معامله گر همچنین می تواند در صورت خرید دارایی به این امید که طی هفته های آینده به طرز چشمگیری افزایش یابد ، به یک دلال تبدیل شود ، در حالی که این خطر را نیز می پذیرد که در صورت صادر کردن خبرهای بد ، می تواند فروپاشید.

استراتژی های تجاری سوداگرانه

روش های مختلفی برای تجارت دلالان وجود دارد. برخی از محبوب ترین استراتژی های مورد استفاده شامل قیمت در معاملات عمل و استفاده از سفارشات از دست دادن توقف برای لذت بردن از نوعی محافظت در برابر خسارات گسترده است. تجارت الگوی همچنین نوعی تجارت روند است که در آن الگوهای قیمت مشخص شده و برای یافتن فرصت های بالقوه در بازارها استفاده می شود. این کاملاً یک استراتژی تجزیه و تحلیل فنی است که از عملکرد تاریخی یک دارایی استفاده می کند تا پیش بینی حرکت قیمت آینده دارایی را پیش بینی کند. در حالی که برخی از انواع الگوهای کاملاً بی خطر در نظر گرفته می شوند ، برخی دیگر از نظر ماهیت سوداگرانه تر هستند زیرا به دنبال ایجاد سود بزرگ در حالی که خطرات قابل توجهی را به خود اختصاص می دهند.

سفارشات از دست دادن توقف غالباً توسط دلالان برای به حداقل رساندن ضررهایی که ممکن است در صورت حرکت قیمت در برابر آنها متحمل شوند ، استفاده می شود. در هنگام حدس و گمان در مورد حرکات قیمت دارایی بی ثبات ، می توان از محافظت نیز به عنوان نوعی محافظت استفاده کرد.